*** کـــمپیــن نــســلی ســـاختــه ***

8. آیا آن کس که کردار زشتش به چشم زیبا جلوه گر شده تا (از خودپسندی) هر بد کرده در نظر نیکو آمده (مانند متواضع و حقیقت بین است؟) خدا هر که را خواهد گمراه سازد (یعنی به گمراهی واگذارد) و هر که را خواهد هدایت فرماید پس تو (ای رسول گرامی) نفس شریف خود را بر هدایت این مردم به غم و حسرت نینداز که خدا بهر چه اینان کنند کاملا آگاهست (و بر نیک و بدشان پاداش کیفر میدهد)

9.خداست آن که بادها را بفرستد تا ابرها را برانگیزد و آن ابر را ما به شهر و دیار مرده برانیم و به بارانش زمین را (پس از مرگ خزان) زنده گردانیم حشر و نشر مردگان هم (به قیامت) همین گونه است (که همه ساله در زمین به چشم می‌بینید)

10.هر که طالب عزّت است (بداند که همانا در ملک وجود) تمام عزّت خاصّ خدا (و خداپرستان) است (و دیگران همه خوار و ذلیلند) کلمۀ نیکو (ی توحید و روح پاک آسمانی) به سوی خدا بالا رود و عمل نیک خالص آنرا بالا برد و بر آنکه به مکر و تزویر اعمال بد کند عذاب سخت خواهد بود و فکر و مکرشان بکلّی نابود خواهد شد. 

سورۀ فاطر از آیه های 8 تا 10

قرآن فارسی

ترجمه: مهدی الهی قمشه ای

133.(پس آنگاه به کیفر کفرشان) بر آنها طوفان و ملخ و شپشک و وزغ و خون (خون شدن آب) آن نشانهای آشکار (قهر و غضب) را فرستادیم باز طریق کبر و گردنکشی پیش گرفتند و قومی گناهکار بودند

134.و چون بلا بر آنها واقع شد بموسی گفتند که از خدا بعهدی که تراست بخواه تا این عذاب و بلا را از ما دور کند بنابراین پیمان که اگر رفع بلا کردی البتّه ایمان به تو می آوریم و بنی اسرائیل را به همراهی (و متابعت) تو می فرستیم

135.پس چون بلا را از سر آنها رفع کردیم تا مدّتی که متعهّد شدند ایمان آورند مدّت که به پایان رسید باز پیمان را شکستند

136.ما هم از آنان انتقام کشیدیم و آنها را به دریا غرق کردیم به کیفر آنکه آیات ما را تکذیب کرده و از آن غفلت (و اعراض) نمودند.

137.و ما (پس از زوال مُلک فرعون) طایفه ای را که فرعونیان ذلیل و ناتوان می داشتند و ارث مشرق و مغرب زمین با برکت (مصر و شامات) گردانیدیم و احسان خدا بر بنی اسرائیل بحدّ کمال رسید به پاداش صبری که در مصائب کردند و فرعون و قومش را با آن صنایع و عمارات و کاخ با عظمت نابود و هلاک نمودیم

138.و بنی اسرائیل را از دریا به ساحل (سلامت) رسانیدیم. پس بقومی که به پرستش بتان خود متوقّف بودند برخورده (و به آئین بت پرستی از جهل مایل شدند) و گفتند ای موسی برای ما خدائی مثل خدایانی که این بت پرستان راست (که دیدنی و محسوس است) مقرّر کن موسی در جواب (تقاضای جاهلانۀ قوم) گفت شما سخت مردم نادانی هستید

139.خدایانی که این جماعت بت پرستان راست فانی و عقاید و آئینشان باطل است.

140.موسی گفت آیا غیر خدا را بخدائی می طلبید در صورتیکه خداست که شما را بر عالمیان برتری و فضیلت بخشید

141.یاد آرید هنگامی را که فرعونیان شما را سخت به عذاب و شکنجه می داشتند پسرانتان را کشته و زنان را زنده به اسارت و خدمتکاری می گماشتند و این شما را از جانب خدا امتحان و تنبیه بزرگی بود. 

142.و ما با موسی سی شب وعده قرار دادیم چون پایان یافت ده شب دیگر بر آن افزودیم تا آنکه زمان وعده به چهل شب تکمیل شد (برای وعده که رفت) به برادر خود هارون گفت تو اکنون پیشوای قوم من باش و راه صلاح پیش گیر و پیرو اهل فساد مباش...

ادامه دارد......

سورۀ اعراف از آیۀ 133 تا 142

قرآن فارسی

ترجمه: مهدی الهی قمشه ای

122.خدای موسی و هارون

123.فرعون (سخت برآشفت و) گفت چگونه پیش از دستور و اجازۀ من به او ایمان آوردید همانا (در اینکار) مکری اندیشیده اید (و سیاستی) که مردم این شهر را (با موسی بر علیه من متّفق کرده و) از شهر بیرون کنید پس بزودی خواهید دانست (که شما را چه سخت کیفر دهم!)

124.دست و پای شما را یکی از راست و یکی از چپ بریده و آنگاه همه را بدار خواهم آویخت 

125.ساحران گفتند (از مرگ نمی ترسیم زیرا بعد از مرگ) بسوی خدای خود باز می گردیم 

126.کینه انتقام تو از ما به جرم آنست که ما به آیات خدا (و رسول او) چون برای هدایت ما آمد آیمان آوردیم بار خدایا به ما صبر و شکیبائی ده و ما را به آیین اسلام (یعنی با تسلیم و رضای به حکم خدا) بمیران 

127.جمعی از سران قوم به فرعون گفتند آیا موسی و قومش را واگذاری تا در این سرزمین فساد کنند و تو و خدایان تو را رها کنند فرعون گفت بزودی (بپاداش و کیفر آنها) پسرانشان را کشته و زنان را زنده گذارم (و در رنج و عذاب خدمت و اسارت نگاه دارم) ما بر آنها غالب و (بر هلاک ایشان) مقتدریم

128.موسی به قوم خود گفت از خدا یاری خواهید و صبر کنید که زمین مِلک خداست و او بهر کس از بندگان خواهد واگذارد و حسن عاقبت و فیروزی مخصوص اهل تقوی است

129.قوم موسی به او گفتند که ما هم پیش از آمدن تو (برسالت) و هم بعد از آن (در هر دو زمان) به رنج و شکنجه (دشمن) بوده ایم موسی گفت (غم مخورید) امید است که خدا دشمن شما را هلاک نماید و شما را در زمین جانشین او کند آنگاه (در مقام امتحان) بنگرد تا شما چه خواهید کرد

130.و فرعونیان را سخت به قحط و تنگی معاش و نقص و آفت بر کشت و زرع مبتلا کردیم تا شاید متذکر شوند (و دست از ظلم بخلق و مخالفت با حقّ بردارند)

131.پس آنگاه که نیکوئی (و پیش آمد خوشی) بدانها می رسید به شایستگی خود نسبت می دادند و هرگاه بدی (و پیش آمد ناگواری مانند قحطی و سختی) بر آنها می آمد فال بد به موسی و همراهانش می زدند (یعنی ظهور موسی و امّتش را بفال بد بر خود می گرفتند) آگاه باشند که فال بد آنها نزد خداست (یعنی رنج و سختی ها که بر آنان پیش آید کیفر از جانب خداست) لیکن اکثر آنها بر این آگاه نیستند که هر حادثه به امر اوست

132.(و فرعونیان بموسی) گفتند اگر تو آیات و معجزاتی آورده ای که ما را بدان سحر کنی بدانکه هرگز ما ایمان نخواهیم آورد....

ادامه دارد...

سورۀ اعراف از آیۀ 122تا 132

قرآن فارسی

ترجمه: مهدی الهی قمشه ای

106. فرعون پاسخ داد که ای موسی اگر دلیلی برای صدق خود (در دعوی رسالت) داری بیا 

107.موسی هم عصای خود را بیفکند بناگاه آن عصا اژدهایی عظیم پدیدار گردید

108.و دست از جَیب خود برآورده که ناگاه بینندگان را آفتابی تابان بود

109.گروهی از قوم، فرعون را گفتند که این شخص ساحری سخت ماهر و داناست

110.ارادۀ آن دارد که شما را از سرزمین خود بیرون کند اکنون در کار او چه دستور می دهید

111. (پس از مشاوره در امر موسی) قوم به فرعون چنین گفتند که موسی و برادرش (هارون) را زمانی بازدار و اشخاصی به شهرها بفرست

112.تا ساحران زبردست دانا را بحضور تو جمع آورند (و سحر او را باطل کنند)

113.(فرعون را با این رأی پسند افتاد و برای جمع آوری ساحران به شهرها کس فرستاد) عدّۀ بسیاری ساحران به حضور فرعون گرد آمده و فرعون را گفتند اگر بر موسی غالب آئیم برای ما اجر و مزد شایان خواهد بود؟

114.فرعون پاسخ داد بلی و علاوه بر آن نزد من از مقرّبان خواهید گشت

115.(آنگاه که موعد عمل رسید) ساحران به موسی گفتند اکنون خواهی نخست تو عصای خود بیفکن یا ما بساط سحر خویش بیندازیم 

116.موسی (برای اطمینان به خود و اثبات حقّانیت خویش پیش دستی را به ساحران داد و) گفت شما اوّل اسباب خود بیفکنید چون بساط خو انداختند به جادوگری چشم خلق بربستند که مردم سخت هراسان شدند و سحری بس عظیم و هول انگیز برانگیختند

117.و به موسی نمودیم که عصای خود را بیفکن (چون عصا انداخت) معجزۀ او هر چه ساحران بافته (و در نظرها پدید آورده) بودند یکباره همه را ببلعید

118.پس (بظهور آن معجزه) حقّ ثابت شد و اعمال ساحران همه باطل گردید 

119.عاقبت ساحران با وجود آن سحر بزرگ از آنجا مغلوب و خوار بازگشتند

120.و در مقابل قدرت خدا (و عظمت معجزۀ موسی) بسجده افتادند

121.و گفتند ما ایمان آوردیم بخدای عالمیان

ادامه دارد.....

سورۀ اعراف از آیۀ 106 تا 121

قرآن فارسی

ترجمه: مهدی الهی قمشه ای

96.و چنانچه مردم شهر و دیار همه ایمان آورده و پرهیزکار می شدند و همانا ما درهای برکات آسمان و زمین را بروی آنها می گشودیم ولیکن چون (آیات و پیغمبران ما را) تکذیب کردند ما هم آنان را سخت به کیفر کردار زشتشان رسانیدیم

97.آیا اهل شهر و دیار (که به نافرمانی خدا و اعمال نکوهیده مشغولند) از آن ایمنند که شبانگاه که در خوابند عذاب ما آنها را فرا گیرد.

98.آیا اهل شهر و دیار (که از یاد خدا و طاعت او غافلند) از آن ایمنند که به روز که سرگرم بازیچۀ دنیا هستند عذاب ما آنان را فرا رسد

99.آیا از مکر خدا (یعنی آزمایش و مجازات خدا) غافل و ایمن گردیده اند که از آن (مکر و انتقام) البتّه کسی غافل نشود مگر مردم (جاهل مغرور) زیانکار 

100.آیا این مردمی را که بعد از اقوامی که همه مردند و ارث زمین شدند خدا آگاه نفرموده که اگر ما بخواهیم به کیفر گناهانشان می رسانیم و بر دلهایشان مُهر می نهیم (که فهم حقایق نکنند) و بگوش دل چیزی (از آیات خدا) نشنوند و از آن پند نگیرند

101.اینست شهرهایی که ما بر تو اخبار اهلش بیان کردیم همه را رسولان حقّ با ادلّۀ روشن آمد چون از پیش آنها را تکذیب کرده بودند و به آنان ایمان نیاوردند همچنین خدا هم (بشَقاوت کفر و عِناد) دلهای کافران را مُهر کرد. 

102.اکثر مردمان را در عهد استوار ندیدیم بلکه بیشتر را عهدشکن و بَزَهکار یافتیم

103.بعد از آن رسولان باز ما موسی را با آیات و ادلّۀ (روشن) بسوی فرعون و قومش فرستادیم آنها هم با آن آیات مخالفت و سرکشی کردند (پس ما آنان را به کیفر ستمگری و فساد هلاک کردیم) بنگر تا عاقبت به روزگار آن تبهکاران چه رسید؟

104.و موسی خطاب کرد که ای فرعون محقّقاً (بدن که) من فرستادۀ خدای عالمیانم

105.سزاوار آنم که از طرف خدا چیزی جز بحقّ بخلق نگویم دلیلی بس روشن (معجزۀ بسیار آشکار و حجّتی محکم و استوار) از جانب پروردگار عالم برای شما آوردم پس (تو ای فرعون) بنی اسرائیل را با من بفرست (و از آزار آنان دست بدار)

ادامه دارد....

سورۀ اعراف از آیۀ 96 تا 105

قرآن فارسی

ترجمه: مهدی الهی قمشه ای     

90.گروهی از کافران امّتش مردم را تهدید کرده و گفتند ای مردم اگر پیروی شُعیب کنید البتّه در زیان (و ذلّت) خواهید افتاد

91.پس زلزله بر آن منکران آغاز گردید شب را صبح کردند در حالی که در خانه های خود بخاک هلاک افتادند 

92.آنانکه شُعیب را تکذیب کردند هلاک شدند و اثری از آنها باقی نماند و (به جای آنکه پیروان شُعیب را زیانکار می خواندند) خود زیانکار شدند

93.شُعیب (پس از آنکه دعوت کرد و از ایمان آوردن قومش ناامید شد) از آن مردم بی ایمان روی گردانید و گفت ای قوم من به شما ابلاغ رسالتهای خدا کردم و برای اِتمام حجّت شما را اندرز و نصیحت نمودم (اکنون که کافر شدید) من چرا بر هلاک کافران غمگین باشم

94.ما هیچ پیغمبری به هیچ شهر و دیاری نفرستادیم مگر آنکه اهلش را به شدائد و مِحَن مبتلا ساختیم تا مگر توبه کرده و به درگاه خدا تضرّع و زاری کنند

95.سپس آن سختی ها را به آسایش و خوشی مبدّل کردیم تا به کلّی حال خود را فراموش کرده و گفتند آن رنج و مِحَن به پدران ما رسید (و ما از آن ایمنیم) ما هم بناگاه آنان را به کیفر اعمالشان عِقاب کردیم در حالیکه از توجّه به آن عِقاب غافل بودند.

ادامه دارد...

سورۀ اعراف از آیۀ 90 تا 95

قرآن فارسی

ترجمه: مهدی الهی قمشه ای

85.و به اهل مدین برادر آنها شُعیب را فرستادیم گفت  ای قوم خدای را بپرستید که شما را جز او خدائی نیست اکنون که از جانب پروردگار بر شما برهانی روشن آمد کم نفروشید (و گران فروشی را ترک گوئید) و در سنجش کیل و وزن با مردم عدل و درستی پیشه کنید کم نفروشید و در زمین پس از آنکه قوانین آسمانی به نظم و صلاح آن آمد به فساد برنخیزید اینکار (یعنی خدا را به یگانگی پرستیدن و با خلق به عدالت کوشیدن و در وزن خیانت نکردن) برای سعادت شما بسیار بهتر است اگر (بخدا و روز قیامت) ایمان دارید. 

86.و بهر طریق در کمین گمراه کردن خلق و ترسانیدن و بازداشتن مردم از راه خدا بر نیایید تا هر کس به خدا ایمان آورده به راه کج و ضلالت اندازید و ای مسلمین شما هم به یاد آرید زمانی را که عدّه قلیلی بودید و دشمنان بسیار خدا بر عدّۀ شما افزود (و بر دشمن غلبه داد تا شکر خدا کنید) و دقیق بنگرید عاقبت حال مفسدان چگونه بود (که همه هلاک شدند) تا شما از عمل آنها بپرهیزید

87.و شُعیب به مؤمنان گفت اگر به آنچه من از طرف خدا مأمور به تبلیغ آن شده ام گروهی ایمان آورند و گروهی ایمان نیاورده و به خصومت برخاستند شما مؤمنان که ایمان آورده اید صبر پیشه کنید تا خدا میان ما و آنها داوری کند او بهترین دادگرانست

88.گروهی از قوم شُعیب گفتند ما تو و پیروانت را از شهر خویش بیرون می کنیم مگر آنکه به کیش ما برگردید شُعیب گفت با این نفرت که ما از آئین شما داریم رجوع ما به آن محال است 

89.اگر ما به دین شما (که طریقۀ شرک و ظلم و جهل و فساد است) برگردیم با وجود آنکه خدا ما را از آن نجات داده همانا بخدا افتراء و دروغ بسته ایم و هرگز نشود که ما به آیین جاهلانۀ باطل شما رجوع کنیم مگر آنکه مشیّت خدا قرار گیرد که او پروردگار ماست و به مصالح ما آگاهست و ما بر او توکّل کنیم و از او فتح و فیروزی طلبیم پروردگارا تو در نزاع بین ما و امّت، بحقّ ما را فاتح گردان که تو بهترین فتح و فیروزی بخشنده ای..

ادامه دارد....

سورۀ اعراف از آیۀ 85 تا 89

قرآن فارسی

ترجمه» مهدی الهی قمشه ای

76.متکّبران بی ایمان گفتند ما هم بی هیچ شکّ به آنچه شما ایمان دارید کافریم

77.آنگاه ناقۀ صالح را پی کردند و از امر خدا سر باز زدند و با پیغمبراشان صالح از روی تهکم و تمسخر گفتند که ای صالح اگر تو از رسولان خدائی اکنون عذابی که بر (پی کردن ناقه و) نافرمانی خدا ما را وعده کردی بیار 

78.پس زلزله ای بر آنها آغاز گردید تا آنکه همه در خانه های خود از پای در آمدند (برخی مفسّرین گفتند علامات عذاب بر آنها آمد و پس از سه روز هلاک شدند)

79.چون علایم عذاب رسید صالح از آنان روی گردانید و از ایمان آنها ناامید شد و گفت ای قوم من ابلاغ رسالت از خدای خود نمودم و شما را نصیحت کردم لیکن شما از جهل و غرور ناصحان را دوست نمی دارید. 

80.و لوط را به رسالت فرستادیم که بقوم خود گفت آیا عمل زشتی که پیش از شما هیچکس بدان مبادرت نکرده بجا می آورید

81.شما زنان را ترک کرده و با مردان سخت شهوت میرانید آری که شما قومی فاسد و نابکارید 

82.آن قوم پیغمبر خود لوط را پاسخی ندادند جز آنکه گفتند او را از شهر بیرون کنید که او و پیروانش مردمی هستند که این کار را پلید دانسته و از آن تنزّه می جویند

83.ما هم او و اهل بیتش همه را از بلای قومش نجات دادیم مگر زن او که آن زمان زشتکار و از بازماندگان (در عذاب) بود

84.و بر آن قوم بارانی از سنگ فرو باریدیم بنگر که مآل کار بدکاران چیست. 

ادامه دارد.....

سورۀ اعراف از آیۀ 76 تـــــــــا 84

قرآن فارسی

ترجمه: مهدی الهی قمشه ای

69.آیا تعجّب کرده اید که مردی از جانب خدا بیاد آوری شما فرستاده شده تا شما را (از هول و عذاب قیامت) بترساند! و ای مردم متذکّر باشید (و فراموش مکنید) که خدا شما را پس از هلاک قوم نوح جانشین آن گروه کرد و در خلقت و نعمت شما بیفزود پس ای قوم انواع نعمتهای خدا را بیاد آرید شاید اطاعت کنید و رستگار شوید

70.قوم هود گفتند آیا تو بر آن بسوی ما آمده ای که خدا را به یکتائی پرستیم و از بتهائی که پدران ما می پرستند اعراض کنیم؟ اینکار نخواهیم کرد تو اگر راست می گوئی هر عذابی که به ما بر بت پرستی وعده می دهی زود به انجام رسان 

71.هود پاسخ داد که در اینصورت پلیدی (و خیانت) غضب خدا بر شما حتم گردیده آیا با من که شما را بخدای یکتا می خوانم مجادله می کنید و با الفاظ بی معنی و اسماء بی مسمّایی که وهم و خیال باطل شما و پدرانتان بر آن بتان نهاده اید و با حقّ بخصومت برمی خیزد؟ و حال آنکه خدا در آن بتان هیچ حقیقت و برهانی ننهاده پس شما بایست در انتظار عذاب خدا باشید که من نیز بر شما انتظار عذاب دارم. 

72.(موقع عذاب که رسید) ما هود و پیروانش را برحمت خود از عذاب رهانیدیم و آنانکه آیات و رسول ما را تکذیب کردند و ایمان نیاوردند همه را هلاک گردانیدیم. 

73.و بر قوم ثمود، برادرشان صالح را به رسالت فرستادیم گفت ای قوم خدای را پرستید که جز او شما را خدائی نیست اکنون معجزی واضح و آشکار از طرف خدا آمد این ناقۀ خداست که شما را آیت و معجزیست بزرگ، او را واگذارید تا در زمین خدا چرا کند و قصد سوئی دربارۀ او مکنید که به عذابی دردناک گرفتار خواهید شد. 

74.متذکّر باشید و فراموش نکنید که شما را پس از هلاک قوم عاد خدا جانشین اقوام سَلَف نمود و در زمین منزل داد تا از اراضی سَهله (خاک نرم) قصرهای عالی و از کوه سخت بتراشیدن سنگ منزلهای محکم بنا کنید پس نعمتهای خدا را یاد کنید و در زمین به فساد و تبهکاری برنخیزید 

75.رؤسا و گردنکشان قوم صالح با ضعفا و فقیرانی که به او ایمان آوردند به تمسخر گفتند آیا شما اعتقاد دارید که صالح را خدا به رسالت فرستاده مؤمنان جواب دادند بلی ما بر این عالم و مطمئنیم ما بی هیچ شکّ به آئینی که از طرف خدا بر او فرستاده شده ایمان داریم.

ادامه دارد....

سورۀ اعراف از آیۀ 69 تا 75

قرآن فارسی

ترجمه: مهدی الهی قمشه ای

59.نوح را که برای بیان توحید به قومش فرستادیم گفت ای قوم خدای یکتا را پرستید که جز او شما را خدای نیست من بر شما سخت از عذاب بزرگ قیامت می ترسم. 

60.گروهی از قومش گفتند که ما تو را سخت در گمراهی می بینم

61.(در پاسخ آنان) گفت ای قوم من اصلا در گمراهی نیستم شما بخطا می روید لکن من رسول ربّ العالمینم 

62.پیغام خدا را به شما می رسانم و به شما نصیحت و اندرز می کنم و از خدا و وحی الهی به اموری آگاهم (مانند قیامت و حساب و کیفر اعمال) که شما آگاه نیستید

63.آیا تعجّب کرده و در نظر شما شگفت انگیز است که مردی از جانب خدا بیاد آوری شما فرستاده شده تا مگر شما را (از عذاب قیامت) بترساند تا پرهیزکار شوید؟ باشد که مورد لطف خدا گردید

64.چون آن رسول (یعنی نوح) آمد او را تکذیب کردند ما هم او و پیروانش را در کشتی نجات نشاندیم و آنان که آیات الهی را تکذیب کردند (به دریای هلاک) غرق کردیم که مردمی بسیار نادان و کوردل بودند

65.و بقوم عاد برادرشان (یعنی مردی از آن قوم) هود را فرستادیم بدانها گفت ای قوم خدا را به یکتائی پرستید که جز او شما را خدائی نیست آیا اندرز مرا گوش نکرده و پرهیزکار نمی شوید؟

66.گروهی از قومش که کافر شدند گفتند ما تو را سفیه و بی خرد می یابیم و گمان می کنیم که تو سخت از دروغگویان باشی

67.پاسخ داد که ای قوم مرا سفاهتی نیست (گمان شما باطل است) لیکن من راستگو و رسول ربّ العالمینم 

68.پیغام خدا را به شما می رسانم و من برای شما ناصح و خیرخواهی مشفق و امینم

ادامه دارد......

سورۀ اعراف از آیۀ 59 تا 68

قرآن فارسی

ترجمه: مهدی الهی قمشه ای

54.پروردگار شما آن خدائی است که آسمانها و زمین را در شش روز خلق کرد آنگاه بخلقت عرش پرداخت روز را به پردۀ شب در پوشاند که با شتاب در پس آن پوید و خورشید و ماه و ستارگان با امر او مسخّر گردید (ای بندگان) آگاه باشید که ملک آفرینش خاصّ خداست و حکم نافذ فرمان اوست که منزّه و بلندمرتبه و آفرینندۀ عالمیان است. 

55.خدای خود را به تضرّع و زاری و به صدای آهسته (که به اخلاص نزدیک است) بخوانید (و بر خلق ستم مکنید) که خدا هرگز ستمکاران را دوست نمی دارد. 

56.هرگز در روی زمین پس از آنکه کار آن به امر حقّ و شرع رسول حقّ نظم و صلاح یافت به فساد و تباهکاری برنخیزید و خدا را هم از راه ترس هم از روی امید بخوانید که البتّه رحمت او به نیکوکاران نزدیک است. 

57.او خدائیست که بادها را به بشارت باران رحمت خویش در پیش فرستد تا چون بادها ابرهای سنگین را بردارند ما آنها را به شهر و دیاری که (از بی آبی) مرده است برانیم و بدان سبب باران فرو فرستیم که تا هرگونه ثمر و حاصل از آن برآوریم هم اینگونه (که گیاه را از زمین مرده می رویانیم) مردگان را هم از خاک برانگیزیم باشد که (بر احوال قیامت خود) متذّکر گردید.

58.زمین پاک نیکو گیاهش به اذن خدا نیکو بر آید و زمین خشن ناپاک بیرون نیاورد جز گیاه اندک و کمتر اینگونه ما آیات قدرت را هر نوع می گردانیم (و بهر بیان توضیح می دهیم) برای قومی که شکر خدا بجای آورند

ادامه دارد....

سورۀ اعراف از آیۀ 54 تا 58

قرآن فارسی: 

ترجمه: مهدی الهی قمشه ای

47.و چون نظر آنها (یعنی اعرافیان) بر اهل دوزخ افتد (از وحشت به خدا میان برند و) گویند پروردگارا منزل ما را با این ستمکاران به یک جای قرار مده

48.و اهل اعراف مردانی را که به سیمایشان می شناسند آواز دهند و گویند (دیدید که) جمع مال و جاه و آنچه بر آن فخر و تکبّر می کردید به حال شما اصلاً سودمند نبود. 

49.آیا آنهائی از مؤمنان که سوگند یاد می کردید که خدا آنان را مشمول عنایت و رحمت خود نمی گرداند اکنون مقامشان را می بینید؟ (به همانها امروز خطاب شود که) در بهشت بی هیچ خوف و اندیشه بی هیچگونه حزن و اندوه داخل شوید. 

50.و اهل دوزخ بهشتیان را آواز کنند که ما را از آبهای گوارا و نعم بهشتی که خدا روزی شما کرده بهره مند کنید آنها پاسخ دهند که خدا این آب و طعام را بر کافران حرام گردانیده است

51.آنهائی که دین خدا را فسوس و بازیچه گرفتند و متاع حیات دنیا آنها را مغرور و غافل کرد امروز ما هم آنها را به رحمت در نظر نمی آوریم چنانکه آنا چنین روزشان را به خاطر نیاوردند و آیا ما را (راجع به قیامت) انکار کردند. 

52.و ما بر مردمان کتابی فرستادیم که در آن هر چیز را براساس علم و دانش تفصیل دادیم برای هدایت آن گروه که ایمان می آورند. 

53.کافران که به آیات خدا و قیامت ایمان نمی آورند آیا در انتظار چیستند مگر آنکه تأویل آیات و مآل اعمال آنها (هنگام مرگ ظهور قیامت) به آنان برسد و آن روز که خلایق تأویل آیات و عاقبت کار را مشاهده کنند کسانی که این روز را فراموش کرده بودند (با حال تأسّف خواهند گفت افسوس که رسولان خدا (با روشن ترین برهان) حقّ را برای ما بیان کردند کاش (مخالفت نمی کردیم یا) امروز کسی به شفاعت ما برمی خاست یا بار دیگر به دنیا باز می گشتیم که غیر از این اعمال زشت به اعمال صالحی می پرداختیم در آن هنگام آن کافران خود را در زیان سخت بینند و آنچه (در دنیا) می بافتند (بنگرند که) همه نابود شده است. 

ادامه دارد.....

سورۀ اعراف از آیۀ 47 تا 53

قرآن فارسی

ترجمه: مهدی الهی قمشه ای

41.بر آنان در دوزخ بسترها گسترده و سراپرده ها افراشته اند و این است جزای ستمکاران عالم 

42.و آنان که ایمان آوردند و (بقدر وسع) در کار نیک و شایسته کوشیدند زیرا ما کسی را بیش از وسع تکلیف نکنیم آنها اهل بهشت و جاودان در آن متنعّمند

43.و زنگار کینه (و حسد و هر خوی زشت) را از آئینۀ دل بهشتیان بزدائیم و در بهشت بر زیر قصرهایشان نهرها جاری شود (و چون آن همه نعمتهای بهشتی مشاهده کنند) گویند ستایش خدای را که ما را بر این مقام رهنمائی کرد که اگر هدایت و لطف الهی نبود ما بخود در این مقام راه نمی یافتیم همانا رسولان خدا ما را بر این مقام محقّ رهبری کردند آنگاه بر اهل بهشت ندا کنند که این است بهشتی که از عمال صالح خود به ارث یافتید.

44.و آنگاه بهشتیان دوزخیان را ندا کنند که آنچه (پیغمبران) به ما وعده دادند (از مقامات بهشتی) ما بحث و حقیقت یافتیم آیا شما نیز بدانچه وعده دادند (از عذاب دوزخ) به حقیقت رسیدید؟ گویند بلی (ما هم بسزای خود رسیدیم) آنگاه میان آنها منادیئی ندا کند که لعنت خدا بر ستمکاران عالم باد. 

45.آنهائی که بندگان خدا را از راه خدا باز می دارند و راه کج را می طلبند (و یا به شبهه راه راست مردم را کج می کنند) و آنها به قیامت ایمان ندارند. 

46.و میان این دو گروه (بهشتیان و دوزخیان) حجاب و پرده ایست (از سرشت نیک و بد که مانع دیدار یکدیگر است) و بر اَعراف (یعنی جایگاهی میان دوزخ و بهشت) مردانی هستند که همه به سیمایشان شناخته می شوند (برخی از مفسّرین گفتند اهل اعراف گناهکارانی هستند که به عفو و بخشش خدا امیدوارند و در انتظار و آرزوی آن هستند که مشمول رحمت حقّ شوند)

ادامه دارد.....

سورۀ اعراف از آیه 41 تا 46

قرآن فارسی

ترجمه: مهدی الهی قمشه ای

38. خداوند گوید شما هم در آن گروه از جنّ و انس که پیش از شما به دوزخ شدند داخل شوید در آنوقت هر قومی از آنانکه بدوزخ شوند قوم دیگر را (از هم کیشان خود) لعن کنند تا آنگاه که همه را آتش دوزخ فرا گیرد و آنگاه زمرۀ آخرین با فرقۀ اوّل (یا مرئوسین یا رئیسان) گویند که خدایا اینان (یعنی رؤسا) ما را گمراه کردند پس عذابشان را در آتش افزون و شدیدتر و مضاعف گردان خدا گوید همه را عذاب مضاعف به استحقاق و قدر گناه خود است و لیکن شما بر آن آگاه نیستند. 

39.و گروه مقدّم به طایفه مؤخّر پاسخ دهند که شما را بر ما برتری نباشد (ما و شما در گناه یکسانیم پس به آنها خطاب شود که) بچشید عذاب آتش قهر خدا را به کیفر آنچه از اعمال ناشایسته مرتکب شده اید. 

40.همانا آنان که آیات خدا را تکذیب کنند و از کبر نخوت سر بر آن فرود نیاورند هرگز درهای آسمان بروی آنان باز نشود و به بهشت در نیایند تا آنکه شتر در چشمۀ سوزن در آید (یعنی داخل شدنشان به بهشت بدان ماند که شتر به چشمۀ سوزن رود و این در عادت محال باشد) و اینگونه گنهکاران (متکبّر) را مجازات سخت خواهیم کرد. 

ادامه دارد.....

سورۀ اعراف از آیۀ 38 تا 40

قرآن فارسی

ترجمه: مهدی الهی قمشه ای

33.بگو ای پیغمبر که خدای من هرگونه اعمال زشت را چه در آشکار و چه در نهان منع فرموده و گناهکاری و ظلم بنا حقّ و شرک به خدا را که بر آن شرک هیچ دلیلی ندارید و اینکه چیزی را که نمی‌‎دانید از جهالت به خدا نسبت دهید همه را حرام کرده است. 

34.هر قومی را دوره ای و اجل معیّنی است که چون فرا رسد لحظه ای مقدّم و مؤخرّ نتواند کرد 

35.ای فرزندان آدم چون پیغمبرانی از جنس شما بیایند و آیات مرا برای شما بیان کنند پس هر که تقوی پیشه کرد و به کار شایسته شتافت و هیچ ترس و اندوهی (از گذشته و آینده در دنیا و عقبی) بر آنها نخواهد بود

36.و آنانکه آیات خدا را تکذیب کرده و از اطاعت او سرکشی و تکبّر نمودند آنها اهل دوزخند و در آن جاوید به قهر خدا معذّب خواهند بود. 

37.پس کیست ستمکارتر از آن کس که بر خدای دروغ بندد یا آیات خدا را تکذیب کند (بدروغ نسبت دهد) آنان از کتاب (قضا و قدر الهی یا از نامۀ اعمال) به کیفر خویش خواهند رسید تا هنگامیکه فرستادگان ما (مَلَک الموت و فرشتگان قبض روح) بر او فرا رسند که قبض روح او کنند به آنان گویند چه شدند آنهائی که به جای خدا به ربوبیّت می خواندید (مانند بتان جمادی و غیرجمادی و هواهای نفسانی) پاسخ دهند که آنها همه از نظر ما ناپدید و نابود شدند و آنها بر زیان خویش گواهی دهند که کافر بوده و راه هدایت نپیموده اند.

ادامه دارد.... 

سوره اعراف از آیه 33 تا 37

قرآن فارسی

ترجمه: مهدی الهی قمشه ای

28.آن کسانی که چون کار زشتی کنند گویند ما پدران خود را بدین کار یافته ایم و خدا ما را بر آن امر نمود بگو ای پیغمبر هرگز خدا امر به اعمال زشت نکند جز آنکه آنچه را از جهل و نادانی شما خود و پدرانتان می کنید به خدا می بندید. 

29.بگو ای رسول ما پروردگار من شما را به عدل و درستی امر کرده (نه به اعمال زشت) و نیز فرموده که در هر عبادت روی بحضرت او آرید و خدا را از سر اخلاص بخوانید (و کار خدا ریا و دغل نکنید) چنانچه شما را در اوّل بیافرید دیگر بار در محضر بسویش باز آئید.

30.گروهی (بطاعت خدا) ره نورد هدایت و گروهی (به پیروی شیطان) ثابت در گمراهی شدند چون خدا را گذارده و شیطان را به دوستی اختیار کردند و گمان می کردند که به راه راست هدایت یافته اند. 

31.ای فرزندان آدم زیورهای خود در مقام عبادت بخود برگیرید و هم از نعمتهای خدا بخورید و بیاشامید و اسراف مکنید که خدا مسرفان را (که اندازه نگاه ندارند) دوست نمی دارد. 

32.بگو ای پیغمبر چه کسی زینت های خدا را که برای بندگان خود آفریده حرام کرده و از صرف رزق حلال و پاکیزه منع کرد؟ بگو این نعمتها در دنیا برای اهل ایمانست و خالص اینها (یعنی لذّات کامل بدون اَلَم) و نیکوتر از اینها در آخرت بر آنان خواهد بود ما آیات خود را برای (افزایش ایمان) اهل دانش چنین روشن بیان می کنیم. 

ادامه دارد....

سورۀ اعراف از آیۀ 28 تا 32

قرآن فارسی

ترجمه: مهدی الهی قمشه ای

19.و ای آدم تو با جفتّت در بهشت منزل گزینید و از هر چه بخواهید تناول کنید لیک نزدیک این درخت نروید (درخت گندم یا انگور یا سیب یا غیره) که بد عمل شده و بر خویش ستم خواهید کرد.

20.آنگاه شیطان آدم و حوّا هر دو را به وسوسه فریب داد تا زشتیهای پوشیدۀ آنان پدیدار شود و به دروغ گفت خدا شما را از این نهی نکرد جز برای اینکه مبادا در بهشت دو پادشاه شوید یا عمر جاودان یابید. 

21.و بر آن سوگند یاد کرد که من خیرخواه شما هستم شما را بخیر (و صلاح) دلالت می کنم. 

22.پس راهنمائی به فریب و دروغ کرد تا چون از آن درخت تناول کردند زشتیهایشان (مانند عورات و سایر زشتیهای پنهان) آشکار گردید و بر آن شدند که از برگ درختان بهشت خود را بپوشانند و خدا ندا کرد که آیا من شما را از این درخت منع نکردم و نگفتم که شیطان سخت دشمن شماست؟ (با وی مخالفت کنید)

23.گفتند خدایا ما در پیروی شیطان بر خویش ستم کردیم و اگر تو ما را نبخشی و به ما رحم و رأفت نفرمائی سخت از زیانکاران عالم شده ایم. 

24.خدا گفت (از بهشت) فرود آئید که برخی با برخی دیگر مخالف و دشمنید و زمین تا هنگامی معیّن (یعنی وقت مرگ و قیامت) جایگاه شماست. 

25.خدا گفت در این زمین زندگانی کنید و در آن بمیرید و هم از آن باز برانگیخته گردید

26.ای فرزندان آدم ما لباسی که ستر عورت شما کند و جامه های زیبا و نرم که به آن تن را بیارائید) برای شما فرستادیم و بر شما باد به لباس تقوی که تقوی نیکوترین جامۀ شماست این سخنان همه از آیات خداست (به شما فرستادیم) که شاید خدا را یاد آرید (و الطاف بی حدّ او را فراموش مکنید)

27.ای فرزندان آدم مبادا شیطان شما را فریب دهد چنانکه پدر و مادر شما را از بهشت بیرون کرد جامۀ عزّت از تن آنان بر کَند و قبایح آنان را در نظرشان پدید آورد همانا آن شیطان و خویشان و بستگانش شما را می بینند در صورتی که شما آنها را نمی بینید ما نوع شیاطین را دوستدار آنان که بخدا ایمان نمی آورند قرار داده ایم. 

ادامه دارد...

سوره اعراف از آیه 19 تا 27

قرآن فارسی

ترجمه: مهدی الهی قمشه ای

10.و همانا ما شما (فرزند آدم) را در زمین تمکین و اقتدار بخشیدیم و در آن بر شما معاش و روزی از هر گونه نعمت مقرّر داشتیم لیکن اندکی از شما شکر نعمتهای خدا را بجا می آورید.

11.و همانا شما آدمیان را بیافریدیم و آنگاه که بدین صورت کامل آراستیم فرشتگان را به سجدۀ آدم مأمور کردیم همه سجده کردند جز شیطان که از جملۀ سجده کنندگان (یعنی در حقیقت از نوع فرشتگان) نبود.

12.خدای متعادل بدو فرمود چه چیز تو را مانع از سجدۀ آدم شد که چون ترا امر کردم نافرمانی کردی پاسخ داد که من از او بهترم که مرا از آتش و او را از خاک آفریده ای

13.خدا به شیطان فرمود از این مقام فرود آکه تو را نرسد که بزرگی و نخوت ورزی بیرون شو که تو از زمرۀ پست ترین فرومایگانی 

14.شیطان گفت (حال که راندۀ درگاه شدم) پس مرا تا به روزی که خلایق (برای جزای نیک و بدشان) برانگیخته شوند مهلت ده

15.خدا فرمود البتّه مهلت خواهی داشت

16.شیطان (مذهب جبر را بنیاد کرد و) گفت که چون تو مرا گمراه کردی من نیز بندگانت را از راه راست که شرع و آئین تست گمراه گردانم

17.آنگاه از پیش روی و از پشت سر و طرف راست و چپ آنان در می آیم (و هر کی از قوای عامله و ادراکی آنها را بمیل باطل می کشند) تا بیشتر آنان شکر نعمّت بجای نیاورند

18.خدا شیطان را گفت بیرون شو که تو راندۀ درگاه مائی و هر که از فرزندان آدم تو را پیروی کند جهنّم را از تو و آنان به یقین پر می گردانم. 

ادامه دارد......

سورۀ اعراف از آیۀ 10 تا 18

قرآن فارسی

ترجمه: 

مهدی الهی قمشه ای