*** کـــمپیــن نــســلی ســـاختــه ***

خدایا شکرت بابت همه چیز، آنچه صلاح من و بنده هایت در همه چیز  هست برایمان رقم بزن 

لینک منبع: 

کلیک کنید

امام سجاد علیه السلام 

پروفایل حدیث قدسی

گناه پی در پی قلب را می میراند

وفای به عهد

بسم الله الرحمن الرحیم
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا أَوْفُوا بِالْعُقُودِ
ای کسانی که ایمان آوردید، به عهد و عقود خود وفادار باشید.
سوره مائده آیه ١
مسلمانان باید به همه‌ى پیمان‌ها، (با هر کس و هر گروه،) پایبند باشند، چه قراردادهاى لفظى، کتبى؛ پیمان‌هاى سیاسى، اقتصادى، اجتماعى ویا خانوادگى؛ با قوى یا ضعیف، با دوست یا دشمن، با خدا (مثل نذر و عهد) یا مردم، با فرد یا جامعه، با کوچک یا بزرگ، با کشورهاى منطقه یا قراردادهاى بین المللى. این آیه اشاره به این دارد که ایمان، ضامن وفاى به عهد و پیمان‌هاست یعنی هرکس مومن باشد باید وفای به عهد کند.

8. آیا آن کس که کردار زشتش به چشم زیبا جلوه گر شده تا (از خودپسندی) هر بد کرده در نظر نیکو آمده (مانند متواضع و حقیقت بین است؟) خدا هر که را خواهد گمراه سازد (یعنی به گمراهی واگذارد) و هر که را خواهد هدایت فرماید پس تو (ای رسول گرامی) نفس شریف خود را بر هدایت این مردم به غم و حسرت نینداز که خدا بهر چه اینان کنند کاملا آگاهست (و بر نیک و بدشان پاداش کیفر میدهد)

9.خداست آن که بادها را بفرستد تا ابرها را برانگیزد و آن ابر را ما به شهر و دیار مرده برانیم و به بارانش زمین را (پس از مرگ خزان) زنده گردانیم حشر و نشر مردگان هم (به قیامت) همین گونه است (که همه ساله در زمین به چشم می‌بینید)

10.هر که طالب عزّت است (بداند که همانا در ملک وجود) تمام عزّت خاصّ خدا (و خداپرستان) است (و دیگران همه خوار و ذلیلند) کلمۀ نیکو (ی توحید و روح پاک آسمانی) به سوی خدا بالا رود و عمل نیک خالص آنرا بالا برد و بر آنکه به مکر و تزویر اعمال بد کند عذاب سخت خواهد بود و فکر و مکرشان بکلّی نابود خواهد شد. 

سورۀ فاطر از آیه های 8 تا 10

قرآن فارسی

ترجمه: مهدی الهی قمشه ای

133.(پس آنگاه به کیفر کفرشان) بر آنها طوفان و ملخ و شپشک و وزغ و خون (خون شدن آب) آن نشانهای آشکار (قهر و غضب) را فرستادیم باز طریق کبر و گردنکشی پیش گرفتند و قومی گناهکار بودند

134.و چون بلا بر آنها واقع شد بموسی گفتند که از خدا بعهدی که تراست بخواه تا این عذاب و بلا را از ما دور کند بنابراین پیمان که اگر رفع بلا کردی البتّه ایمان به تو می آوریم و بنی اسرائیل را به همراهی (و متابعت) تو می فرستیم

135.پس چون بلا را از سر آنها رفع کردیم تا مدّتی که متعهّد شدند ایمان آورند مدّت که به پایان رسید باز پیمان را شکستند

136.ما هم از آنان انتقام کشیدیم و آنها را به دریا غرق کردیم به کیفر آنکه آیات ما را تکذیب کرده و از آن غفلت (و اعراض) نمودند.

137.و ما (پس از زوال مُلک فرعون) طایفه ای را که فرعونیان ذلیل و ناتوان می داشتند و ارث مشرق و مغرب زمین با برکت (مصر و شامات) گردانیدیم و احسان خدا بر بنی اسرائیل بحدّ کمال رسید به پاداش صبری که در مصائب کردند و فرعون و قومش را با آن صنایع و عمارات و کاخ با عظمت نابود و هلاک نمودیم

138.و بنی اسرائیل را از دریا به ساحل (سلامت) رسانیدیم. پس بقومی که به پرستش بتان خود متوقّف بودند برخورده (و به آئین بت پرستی از جهل مایل شدند) و گفتند ای موسی برای ما خدائی مثل خدایانی که این بت پرستان راست (که دیدنی و محسوس است) مقرّر کن موسی در جواب (تقاضای جاهلانۀ قوم) گفت شما سخت مردم نادانی هستید

139.خدایانی که این جماعت بت پرستان راست فانی و عقاید و آئینشان باطل است.

140.موسی گفت آیا غیر خدا را بخدائی می طلبید در صورتیکه خداست که شما را بر عالمیان برتری و فضیلت بخشید

141.یاد آرید هنگامی را که فرعونیان شما را سخت به عذاب و شکنجه می داشتند پسرانتان را کشته و زنان را زنده به اسارت و خدمتکاری می گماشتند و این شما را از جانب خدا امتحان و تنبیه بزرگی بود. 

142.و ما با موسی سی شب وعده قرار دادیم چون پایان یافت ده شب دیگر بر آن افزودیم تا آنکه زمان وعده به چهل شب تکمیل شد (برای وعده که رفت) به برادر خود هارون گفت تو اکنون پیشوای قوم من باش و راه صلاح پیش گیر و پیرو اهل فساد مباش...

ادامه دارد......

سورۀ اعراف از آیۀ 133 تا 142

قرآن فارسی

ترجمه: مهدی الهی قمشه ای

122.خدای موسی و هارون

123.فرعون (سخت برآشفت و) گفت چگونه پیش از دستور و اجازۀ من به او ایمان آوردید همانا (در اینکار) مکری اندیشیده اید (و سیاستی) که مردم این شهر را (با موسی بر علیه من متّفق کرده و) از شهر بیرون کنید پس بزودی خواهید دانست (که شما را چه سخت کیفر دهم!)

124.دست و پای شما را یکی از راست و یکی از چپ بریده و آنگاه همه را بدار خواهم آویخت 

125.ساحران گفتند (از مرگ نمی ترسیم زیرا بعد از مرگ) بسوی خدای خود باز می گردیم 

126.کینه انتقام تو از ما به جرم آنست که ما به آیات خدا (و رسول او) چون برای هدایت ما آمد آیمان آوردیم بار خدایا به ما صبر و شکیبائی ده و ما را به آیین اسلام (یعنی با تسلیم و رضای به حکم خدا) بمیران 

127.جمعی از سران قوم به فرعون گفتند آیا موسی و قومش را واگذاری تا در این سرزمین فساد کنند و تو و خدایان تو را رها کنند فرعون گفت بزودی (بپاداش و کیفر آنها) پسرانشان را کشته و زنان را زنده گذارم (و در رنج و عذاب خدمت و اسارت نگاه دارم) ما بر آنها غالب و (بر هلاک ایشان) مقتدریم

128.موسی به قوم خود گفت از خدا یاری خواهید و صبر کنید که زمین مِلک خداست و او بهر کس از بندگان خواهد واگذارد و حسن عاقبت و فیروزی مخصوص اهل تقوی است

129.قوم موسی به او گفتند که ما هم پیش از آمدن تو (برسالت) و هم بعد از آن (در هر دو زمان) به رنج و شکنجه (دشمن) بوده ایم موسی گفت (غم مخورید) امید است که خدا دشمن شما را هلاک نماید و شما را در زمین جانشین او کند آنگاه (در مقام امتحان) بنگرد تا شما چه خواهید کرد

130.و فرعونیان را سخت به قحط و تنگی معاش و نقص و آفت بر کشت و زرع مبتلا کردیم تا شاید متذکر شوند (و دست از ظلم بخلق و مخالفت با حقّ بردارند)

131.پس آنگاه که نیکوئی (و پیش آمد خوشی) بدانها می رسید به شایستگی خود نسبت می دادند و هرگاه بدی (و پیش آمد ناگواری مانند قحطی و سختی) بر آنها می آمد فال بد به موسی و همراهانش می زدند (یعنی ظهور موسی و امّتش را بفال بد بر خود می گرفتند) آگاه باشند که فال بد آنها نزد خداست (یعنی رنج و سختی ها که بر آنان پیش آید کیفر از جانب خداست) لیکن اکثر آنها بر این آگاه نیستند که هر حادثه به امر اوست

132.(و فرعونیان بموسی) گفتند اگر تو آیات و معجزاتی آورده ای که ما را بدان سحر کنی بدانکه هرگز ما ایمان نخواهیم آورد....

ادامه دارد...

سورۀ اعراف از آیۀ 122تا 132

قرآن فارسی

ترجمه: مهدی الهی قمشه ای

106. فرعون پاسخ داد که ای موسی اگر دلیلی برای صدق خود (در دعوی رسالت) داری بیا 

107.موسی هم عصای خود را بیفکند بناگاه آن عصا اژدهایی عظیم پدیدار گردید

108.و دست از جَیب خود برآورده که ناگاه بینندگان را آفتابی تابان بود

109.گروهی از قوم، فرعون را گفتند که این شخص ساحری سخت ماهر و داناست

110.ارادۀ آن دارد که شما را از سرزمین خود بیرون کند اکنون در کار او چه دستور می دهید

111. (پس از مشاوره در امر موسی) قوم به فرعون چنین گفتند که موسی و برادرش (هارون) را زمانی بازدار و اشخاصی به شهرها بفرست

112.تا ساحران زبردست دانا را بحضور تو جمع آورند (و سحر او را باطل کنند)

113.(فرعون را با این رأی پسند افتاد و برای جمع آوری ساحران به شهرها کس فرستاد) عدّۀ بسیاری ساحران به حضور فرعون گرد آمده و فرعون را گفتند اگر بر موسی غالب آئیم برای ما اجر و مزد شایان خواهد بود؟

114.فرعون پاسخ داد بلی و علاوه بر آن نزد من از مقرّبان خواهید گشت

115.(آنگاه که موعد عمل رسید) ساحران به موسی گفتند اکنون خواهی نخست تو عصای خود بیفکن یا ما بساط سحر خویش بیندازیم 

116.موسی (برای اطمینان به خود و اثبات حقّانیت خویش پیش دستی را به ساحران داد و) گفت شما اوّل اسباب خود بیفکنید چون بساط خو انداختند به جادوگری چشم خلق بربستند که مردم سخت هراسان شدند و سحری بس عظیم و هول انگیز برانگیختند

117.و به موسی نمودیم که عصای خود را بیفکن (چون عصا انداخت) معجزۀ او هر چه ساحران بافته (و در نظرها پدید آورده) بودند یکباره همه را ببلعید

118.پس (بظهور آن معجزه) حقّ ثابت شد و اعمال ساحران همه باطل گردید 

119.عاقبت ساحران با وجود آن سحر بزرگ از آنجا مغلوب و خوار بازگشتند

120.و در مقابل قدرت خدا (و عظمت معجزۀ موسی) بسجده افتادند

121.و گفتند ما ایمان آوردیم بخدای عالمیان

ادامه دارد.....

سورۀ اعراف از آیۀ 106 تا 121

قرآن فارسی

ترجمه: مهدی الهی قمشه ای

96.و چنانچه مردم شهر و دیار همه ایمان آورده و پرهیزکار می شدند و همانا ما درهای برکات آسمان و زمین را بروی آنها می گشودیم ولیکن چون (آیات و پیغمبران ما را) تکذیب کردند ما هم آنان را سخت به کیفر کردار زشتشان رسانیدیم

97.آیا اهل شهر و دیار (که به نافرمانی خدا و اعمال نکوهیده مشغولند) از آن ایمنند که شبانگاه که در خوابند عذاب ما آنها را فرا گیرد.

98.آیا اهل شهر و دیار (که از یاد خدا و طاعت او غافلند) از آن ایمنند که به روز که سرگرم بازیچۀ دنیا هستند عذاب ما آنان را فرا رسد

99.آیا از مکر خدا (یعنی آزمایش و مجازات خدا) غافل و ایمن گردیده اند که از آن (مکر و انتقام) البتّه کسی غافل نشود مگر مردم (جاهل مغرور) زیانکار 

100.آیا این مردمی را که بعد از اقوامی که همه مردند و ارث زمین شدند خدا آگاه نفرموده که اگر ما بخواهیم به کیفر گناهانشان می رسانیم و بر دلهایشان مُهر می نهیم (که فهم حقایق نکنند) و بگوش دل چیزی (از آیات خدا) نشنوند و از آن پند نگیرند

101.اینست شهرهایی که ما بر تو اخبار اهلش بیان کردیم همه را رسولان حقّ با ادلّۀ روشن آمد چون از پیش آنها را تکذیب کرده بودند و به آنان ایمان نیاوردند همچنین خدا هم (بشَقاوت کفر و عِناد) دلهای کافران را مُهر کرد. 

102.اکثر مردمان را در عهد استوار ندیدیم بلکه بیشتر را عهدشکن و بَزَهکار یافتیم

103.بعد از آن رسولان باز ما موسی را با آیات و ادلّۀ (روشن) بسوی فرعون و قومش فرستادیم آنها هم با آن آیات مخالفت و سرکشی کردند (پس ما آنان را به کیفر ستمگری و فساد هلاک کردیم) بنگر تا عاقبت به روزگار آن تبهکاران چه رسید؟

104.و موسی خطاب کرد که ای فرعون محقّقاً (بدن که) من فرستادۀ خدای عالمیانم

105.سزاوار آنم که از طرف خدا چیزی جز بحقّ بخلق نگویم دلیلی بس روشن (معجزۀ بسیار آشکار و حجّتی محکم و استوار) از جانب پروردگار عالم برای شما آوردم پس (تو ای فرعون) بنی اسرائیل را با من بفرست (و از آزار آنان دست بدار)

ادامه دارد....

سورۀ اعراف از آیۀ 96 تا 105

قرآن فارسی

ترجمه: مهدی الهی قمشه ای     

90.گروهی از کافران امّتش مردم را تهدید کرده و گفتند ای مردم اگر پیروی شُعیب کنید البتّه در زیان (و ذلّت) خواهید افتاد

91.پس زلزله بر آن منکران آغاز گردید شب را صبح کردند در حالی که در خانه های خود بخاک هلاک افتادند 

92.آنانکه شُعیب را تکذیب کردند هلاک شدند و اثری از آنها باقی نماند و (به جای آنکه پیروان شُعیب را زیانکار می خواندند) خود زیانکار شدند

93.شُعیب (پس از آنکه دعوت کرد و از ایمان آوردن قومش ناامید شد) از آن مردم بی ایمان روی گردانید و گفت ای قوم من به شما ابلاغ رسالتهای خدا کردم و برای اِتمام حجّت شما را اندرز و نصیحت نمودم (اکنون که کافر شدید) من چرا بر هلاک کافران غمگین باشم

94.ما هیچ پیغمبری به هیچ شهر و دیاری نفرستادیم مگر آنکه اهلش را به شدائد و مِحَن مبتلا ساختیم تا مگر توبه کرده و به درگاه خدا تضرّع و زاری کنند

95.سپس آن سختی ها را به آسایش و خوشی مبدّل کردیم تا به کلّی حال خود را فراموش کرده و گفتند آن رنج و مِحَن به پدران ما رسید (و ما از آن ایمنیم) ما هم بناگاه آنان را به کیفر اعمالشان عِقاب کردیم در حالیکه از توجّه به آن عِقاب غافل بودند.

ادامه دارد...

سورۀ اعراف از آیۀ 90 تا 95

قرآن فارسی

ترجمه: مهدی الهی قمشه ای

85.و به اهل مدین برادر آنها شُعیب را فرستادیم گفت  ای قوم خدای را بپرستید که شما را جز او خدائی نیست اکنون که از جانب پروردگار بر شما برهانی روشن آمد کم نفروشید (و گران فروشی را ترک گوئید) و در سنجش کیل و وزن با مردم عدل و درستی پیشه کنید کم نفروشید و در زمین پس از آنکه قوانین آسمانی به نظم و صلاح آن آمد به فساد برنخیزید اینکار (یعنی خدا را به یگانگی پرستیدن و با خلق به عدالت کوشیدن و در وزن خیانت نکردن) برای سعادت شما بسیار بهتر است اگر (بخدا و روز قیامت) ایمان دارید. 

86.و بهر طریق در کمین گمراه کردن خلق و ترسانیدن و بازداشتن مردم از راه خدا بر نیایید تا هر کس به خدا ایمان آورده به راه کج و ضلالت اندازید و ای مسلمین شما هم به یاد آرید زمانی را که عدّه قلیلی بودید و دشمنان بسیار خدا بر عدّۀ شما افزود (و بر دشمن غلبه داد تا شکر خدا کنید) و دقیق بنگرید عاقبت حال مفسدان چگونه بود (که همه هلاک شدند) تا شما از عمل آنها بپرهیزید

87.و شُعیب به مؤمنان گفت اگر به آنچه من از طرف خدا مأمور به تبلیغ آن شده ام گروهی ایمان آورند و گروهی ایمان نیاورده و به خصومت برخاستند شما مؤمنان که ایمان آورده اید صبر پیشه کنید تا خدا میان ما و آنها داوری کند او بهترین دادگرانست

88.گروهی از قوم شُعیب گفتند ما تو و پیروانت را از شهر خویش بیرون می کنیم مگر آنکه به کیش ما برگردید شُعیب گفت با این نفرت که ما از آئین شما داریم رجوع ما به آن محال است 

89.اگر ما به دین شما (که طریقۀ شرک و ظلم و جهل و فساد است) برگردیم با وجود آنکه خدا ما را از آن نجات داده همانا بخدا افتراء و دروغ بسته ایم و هرگز نشود که ما به آیین جاهلانۀ باطل شما رجوع کنیم مگر آنکه مشیّت خدا قرار گیرد که او پروردگار ماست و به مصالح ما آگاهست و ما بر او توکّل کنیم و از او فتح و فیروزی طلبیم پروردگارا تو در نزاع بین ما و امّت، بحقّ ما را فاتح گردان که تو بهترین فتح و فیروزی بخشنده ای..

ادامه دارد....

سورۀ اعراف از آیۀ 85 تا 89

قرآن فارسی

ترجمه» مهدی الهی قمشه ای