و چــــــــــنانچه
96.و چنانچه مردم شهر و دیار همه ایمان آورده و پرهیزکار می شدند و همانا ما درهای برکات آسمان و زمین را بروی آنها می گشودیم ولیکن چون (آیات و پیغمبران ما را) تکذیب کردند ما هم آنان را سخت به کیفر کردار زشتشان رسانیدیم
97.آیا اهل شهر و دیار (که به نافرمانی خدا و اعمال نکوهیده مشغولند) از آن ایمنند که شبانگاه که در خوابند عذاب ما آنها را فرا گیرد.
98.آیا اهل شهر و دیار (که از یاد خدا و طاعت او غافلند) از آن ایمنند که به روز که سرگرم بازیچۀ دنیا هستند عذاب ما آنان را فرا رسد
99.آیا از مکر خدا (یعنی آزمایش و مجازات خدا) غافل و ایمن گردیده اند که از آن (مکر و انتقام) البتّه کسی غافل نشود مگر مردم (جاهل مغرور) زیانکار
100.آیا این مردمی را که بعد از اقوامی که همه مردند و ارث زمین شدند خدا آگاه نفرموده که اگر ما بخواهیم به کیفر گناهانشان می رسانیم و بر دلهایشان مُهر می نهیم (که فهم حقایق نکنند) و بگوش دل چیزی (از آیات خدا) نشنوند و از آن پند نگیرند
101.اینست شهرهایی که ما بر تو اخبار اهلش بیان کردیم همه را رسولان حقّ با ادلّۀ روشن آمد چون از پیش آنها را تکذیب کرده بودند و به آنان ایمان نیاوردند همچنین خدا هم (بشَقاوت کفر و عِناد) دلهای کافران را مُهر کرد.
102.اکثر مردمان را در عهد استوار ندیدیم بلکه بیشتر را عهدشکن و بَزَهکار یافتیم
103.بعد از آن رسولان باز ما موسی را با آیات و ادلّۀ (روشن) بسوی فرعون و قومش فرستادیم آنها هم با آن آیات مخالفت و سرکشی کردند (پس ما آنان را به کیفر ستمگری و فساد هلاک کردیم) بنگر تا عاقبت به روزگار آن تبهکاران چه رسید؟
104.و موسی خطاب کرد که ای فرعون محقّقاً (بدن که) من فرستادۀ خدای عالمیانم
105.سزاوار آنم که از طرف خدا چیزی جز بحقّ بخلق نگویم دلیلی بس روشن (معجزۀ بسیار آشکار و حجّتی محکم و استوار) از جانب پروردگار عالم برای شما آوردم پس (تو ای فرعون) بنی اسرائیل را با من بفرست (و از آزار آنان دست بدار)
ادامه دارد....
سورۀ اعراف از آیۀ 96 تا 105
قرآن فارسی
ترجمه: مهدی الهی قمشه ای
