خــــــــــــــــدای موسی
122.خدای موسی و هارون
123.فرعون (سخت برآشفت و) گفت چگونه پیش از دستور و اجازۀ من به او ایمان آوردید همانا (در اینکار) مکری اندیشیده اید (و سیاستی) که مردم این شهر را (با موسی بر علیه من متّفق کرده و) از شهر بیرون کنید پس بزودی خواهید دانست (که شما را چه سخت کیفر دهم!)
124.دست و پای شما را یکی از راست و یکی از چپ بریده و آنگاه همه را بدار خواهم آویخت
125.ساحران گفتند (از مرگ نمی ترسیم زیرا بعد از مرگ) بسوی خدای خود باز می گردیم
126.کینه انتقام تو از ما به جرم آنست که ما به آیات خدا (و رسول او) چون برای هدایت ما آمد آیمان آوردیم بار خدایا به ما صبر و شکیبائی ده و ما را به آیین اسلام (یعنی با تسلیم و رضای به حکم خدا) بمیران
127.جمعی از سران قوم به فرعون گفتند آیا موسی و قومش را واگذاری تا در این سرزمین فساد کنند و تو و خدایان تو را رها کنند فرعون گفت بزودی (بپاداش و کیفر آنها) پسرانشان را کشته و زنان را زنده گذارم (و در رنج و عذاب خدمت و اسارت نگاه دارم) ما بر آنها غالب و (بر هلاک ایشان) مقتدریم
128.موسی به قوم خود گفت از خدا یاری خواهید و صبر کنید که زمین مِلک خداست و او بهر کس از بندگان خواهد واگذارد و حسن عاقبت و فیروزی مخصوص اهل تقوی است
129.قوم موسی به او گفتند که ما هم پیش از آمدن تو (برسالت) و هم بعد از آن (در هر دو زمان) به رنج و شکنجه (دشمن) بوده ایم موسی گفت (غم مخورید) امید است که خدا دشمن شما را هلاک نماید و شما را در زمین جانشین او کند آنگاه (در مقام امتحان) بنگرد تا شما چه خواهید کرد
130.و فرعونیان را سخت به قحط و تنگی معاش و نقص و آفت بر کشت و زرع مبتلا کردیم تا شاید متذکر شوند (و دست از ظلم بخلق و مخالفت با حقّ بردارند)
131.پس آنگاه که نیکوئی (و پیش آمد خوشی) بدانها می رسید به شایستگی خود نسبت می دادند و هرگاه بدی (و پیش آمد ناگواری مانند قحطی و سختی) بر آنها می آمد فال بد به موسی و همراهانش می زدند (یعنی ظهور موسی و امّتش را بفال بد بر خود می گرفتند) آگاه باشند که فال بد آنها نزد خداست (یعنی رنج و سختی ها که بر آنان پیش آید کیفر از جانب خداست) لیکن اکثر آنها بر این آگاه نیستند که هر حادثه به امر اوست
132.(و فرعونیان بموسی) گفتند اگر تو آیات و معجزاتی آورده ای که ما را بدان سحر کنی بدانکه هرگز ما ایمان نخواهیم آورد....
ادامه دارد...
سورۀ اعراف از آیۀ 122تا 132
قرآن فارسی
ترجمه: مهدی الهی قمشه ای