یادمان باشد...
یادمان باشد اگر تمام ثروت و دارایی مان را به فرزندمان ببخشیم کاملا خشنود نخواهد شد چون دارایی ما تمام خواسته های او را برآورده نمی کند، اما اگر عشق و توجه مان را به او ببخشیم در سایۀ این مهر آنقدر بزرگ می شود که یاد می گیرد زندگی را زندگی کند. و این ماندنی ترین سرمایه ای ست که می توانیم به او ببخشیم.
Remember...
If we grant whole our properties to our child, he will not quiet gald, because none of our properties can meet his desires. However, if we grant him our love and regard, then he such grew up under shadow of love, which learns living life. And this is permanent capital that we can grant him.
یادمان باشد فرزند ما کودک درون ماست که متولد می شود و ما فرصت داریم به ادامۀ وجودمان کمک کنیم بهتر از ما ببیند، بهتر از ما تجربه کند و بهتر از ما زندگی، این ها زمانی به ثمر می رسد که ما زمین این بذر و شرایط رشد و نمو را با مراقبت و توجّه مهیّا کنیم.
Remember...
Our child is our inner infant who born and we have opportunity to help going on our existence to see, to experience and to live better than us, these all when are effective that we prepare situations and field for seeds and their growing with care and ensure.
یادمان باشد ....
نویسنده: مریم رحمانی
برگردان به انگلیسی: الهام رحمانی
