دادن یک هدیه،
دادن یک هدیه،
دراز کردن دستی برای کمک،
دادن یک مشورت خوب و سازنده به کسی.
آیا از این که هدیه ای به کسی
بدهی خرسند می شوی؟
بی تردید، بخشش یک فضیلت است.
با وجود این، چند لحظه فکر کن؛
آیا وقتی از کسی کمکی می خواهی
احساس ناراحت کننده داری، یا وقتی
چیزی از کسی می گیری، یا وقتی کسی
به تو توجه می کند و برایت دل می سوزاند؟
نمی خواهی به کسی زحمت بدهی؛
شاید غرور تو اجازه نمی دهد از کسی چیزی بگیری،
یا دوست نداری به دیگران تکیه کنی؛
خجالت می کشی، یا نمی خواهی باری روی
دوش دیگران بگذاری ....
اما اگر وضع این گونه باشد، پس احساس تو
چه وضعی خواهد داشت وقتی داری به کسی
هدیه ای می دهی، به کسی محبت می کنی،
ابراز عشق می کنی،
اما او هدیه تو را قبول نمی کند،
محبت تو را پس می زند و ابراز عشق تو را نادیده می گیرد
و یا اگر این ها را قبول می کند،
با احساسی از تردید و ناخرسندی قبول می کند؟
دادن گرفتن، دهش و پذیرش، بخشش و
دریافت بخشش، هر دو به یک اندازه
فضیلت اند و ارزشمند.
با ذهن باز پذیرفتن و گرفتن و با احساس سپاس و
امتنان قبول کردن و گرفتن، سعادت می آورد؛
هم برای تو که می گیری، هر برای کسی که می دهد.
پیام های فرشتگان
یوآن ناکاموری
مسیحا برزگر
