حسین بن علی (علیهما السّلام)
سلام بر آقا اباعبدالله الحسین ع سرور و سالار شهیدان
با وجود گذشت قرن‌ها، چه عجیب که عزای ایشان هنوز تازه است و گویا که صدای "هَل مِن ناصِرٍ یَنصُرُنِی" ایشان به گوش می‌رسد.
آیا از گفته‌های ایشان هم، چیزی به خاطر می‌آوریم یا تنها برگزاری عزاداری را ادای دین خودمان به این امام می‌دانیم؟
فرض کنیم، همین عزاداری هم تنها مسئولیت دینی ما باشد، آیا آن را به درستی انجام می‌دهیم؟
در عزاداری‌ها، بعضا از جملاتی استفاده می‌شود که گوینده آن، حتی شرم دارد برای عزیزان خودش این الفاظ را به‌کار ببرد.
آیا نام اطرافیان خودش را هم با همین بی‌حرمتی تلفظ می‌کند؟ کاش لااقل اسامی را کامل می‌گفت، همه را نصفه و نیمه ادا می‌کند.
از عزاداری کردن، فقط چیزی شبیه به آهنگ، آواز و ریتمی غم‌انگیز که همه با آن همراه شوند، عرضه می‌کند. به خیال آنکه این اشک‌ها باعث نجات از آتش جهنم است، در این مسابقه اشک‌آوری رقابت می‌کند.
کاش دین نداشتیم ولی آزاده بودیم. تنها چیزی که دقت نداریم اینست که امام حسین ع برای چه شهید شدند؟ دوست داشتند از ایثاری که کردند چه چیز دستگیر ما بشود؟ به‌همین خاطر می‌بینیم، یک سال می‌گذرد و هیچ تغییری در گفتار و کردارمان ایجاد نمی‌شود. بی‌جهت نیست که تر و خشک با هم می‌سوزیم. اگر جای اشک، خون گریه کنیم به حق است.
http://khaneyeminajoon.blogfa.com/
کانال تلگرام من: https://t.me/khaneyeminajoon
