زبان تاتی
ایران در میان کشورهای منطقه، علاوه بر منابع طبیعی، آثار تاریخی و تنوع گیاهی و حیوانی، از لحاظ تعدد گونه‌های زبان و انواع گویشهای محلی هم بی‌نظیر است. یکی از زبان‌هایی که در بین جماعات مختلفی از ایرانیان از استان‌های شمال‌غرب تا مرکز و خراسان با چندین لهجه متفاوت و دلنشین رواج دارد، زبان تاتی یا به اصطلاح زبان وفسی است.
من در برخی مناطق روستایی شمال شرق تهران با عده‌ای از تات‌زبانان برخورد داشته‌ام. به نظرم گویش بسیار جالب و شیرینی است. اگر کسی با آن آشنا نباشد، تشخیص یک کلمه از آن هم برایش ممکن نیست. اما این زبان به قدری زیباست که من حاضرم ساعت‌ها بدون متوجه شدن حتی یک کلمه، به آن گوش دهم.
ظاهرا در جنگ ایران و عراق، بسیاری از عملیات جنگی ایرانی‌ها لو می‌رفت و چندین سال استفاده از انواع گویشهای رایج ایرانی برای مکالمات جنگی، بی‌نتیجه مانده بود. تا اینکه فرماندهان جنگ تصمیم گرفتند از زبان وفسی برای ارسال پیام استفاده کنند که این ایده با موفقیت همراه شد. در نتیجه تا پایان جنگ، عراقیان هرگز موفق به رمزگشایی از مکالمات ایرانیان نشدند. شهید صیاد شیرازی، سه سال بعد از اتمام جنگ برای سپاسگزاری از مردم روستای وفس و تقدیر از شهدای آن مناطق به استان مرکزی رفتند.
تاتی درواقع همان زبان پهلوی است که بر اثر گذر زمان ترکیبی از زبان‌های مختلف شده است. تات‌ها نه یک ایل نه یک طایفه و نه یک قومند، بلکه در مناطق وسیعی از ایران پراکنده‌اند. منشأ اصلی واژه "تات"، از هر دو زبان فارسی و ترکی است.
http://khaneyeminajoon.blogfa.com/
https://t.me/khaneyeminajoon :کانال تلگرام من
