بهترین اشعارمان
بین من و تو هرچه که بوده ست، همانست بین تو و من، قصه ی برگی به کفِ باد من مَست و خرابِ تو و آواره ی این شهر تو شاعرِ آبادی و قصری که خدا داد سرگیجه ی این عشقِ پُر از درد مرا کُشت صد قافله بین من و تو فاصله افتاد ر.امید گذار سر به سينه من تا كه بشنوي آهنگ اشتياق دلي دردمند را شايد كه بيش ازين نپسندي به كار عشق آزار اين رميدهء سر در كمند را بگذار سر به سينه من تا بگويمت: اندوه چيست، عشق كدامست، غم كجاست؟ بگذار تا بگويمت اين مرغ خسته جان عمري است در هواي تو از آشيان جداست دلتنگم آن چنان كه اگر بينمت به كام خواهم كه جاودانه بنالم به دامنت شايد كه جاودانه بماني كنار من اي نازنين كه هيچ وفا نيست با منت تو آسمان آبي آرام و روشني من چون كبوتري كه پرم در هواي تو يك شب ستاره هاي ترا دانه چين كنم با اشك شرم خويش بريزم به پاي تو بگذار تا ببوسمت اي نوشخند صبح بگذار تا بنوشمت اي چشمهء شراب بيمار خنده‌هاي توام بيشتر بخند خورشيد آرزوي مني گرم‌تر بتاب فریدون مشیری از دفتر ابر و کوچه شعر كبوتر و آسمان
