تمسخر و نیشخند قوم لجوج نوح (ع)
تمسخر و نیشخند قوم لجوج نوح (ع)
حضرت نوح (ع) طبق فرمان خدا برای ساختن کشتی آماده شد. تخته هایی را فراهم ساخت و آنها را بریده و به هم متّصل می کرد، و چندین ماه (بلکه چندین سال) به ساختن کشتی پرداخت. توضیح اینکه این کشتی، بسیار بزرگ بوده است؛ بعضی نوشته اند: دارای هفت طبقه و داخل هر طبقه در جهت عرض، دارای نُه بخش بوده و به نقل بعضی دیگر؛ دارای سه طبقه بوده است. حضرت نوح (ع) هنگام طوفان، چهار پایان را در طبقۀ اوّل آن جای داد و انسانها را در طبقه دوّم و طبقۀ سوّم را جایگاه پرندگان نمود.
نخستین حیوانی که وارد این کشتی شد، مورچه بود، و آخرین حیوان، الاغ و ابلیس بود. (1- اعلام قرآن دکتر خزائلی، ص 644.)
نیز روایت شده امیرمؤمنان علی (ع) در پاسخ مردی از اهالی شام که از اندازۀ کشتی نوح (ع) پرسید، فرمود: «طول آن 800 ذراع، و عرض آن پانصد ذراع، و ارتفاع آن هشتاد ذراع بود.» و نیز فرمود: «در آن بخشی که حیوانات قرار داشتند، دارای نود اطاق بود.»
این کشتی در بیابان کوفه ساخته شد، و مطابق بعضی از روایات، حضرت نوح آن را در سرزمین کنونی مسجد اعظم کوفه ساخت. (2- بحار، ج 11، ص 319 و 335.)
حضرت نوح (ع) در ساختن این کشتی همواره مورد تمسخر و آزار و نیشخند قوم قرار می گرفت. آنها نزد نوح می آمدند و با انواع پوزخندها و مسخره ها و سرزنش ها، حضرت نوح (ع) را می آزردند، ولی نوح (ع) به آنها می فرمود: «روزی خواهد آمد که ما نیز شما را مسخره می کنیم و به زودی خواهید دانست که عذاب خوارکننده ای بر شما نازل خواهد شد.» (3- هود، 38 و 39؛ بحار، ج 11، ص 323.
در بخش بعد با فرار و گریز خرابکاران از حملۀ نوح (ع) آشنا خواهید شد...
کتاب قصّه های قرآن
به قلم روان
محمد محمدی اشتهاردی
