فرازهایی از اندرزهای ادریس (ع)
فرازهایی از اندرزهای ادریس (ع)
ای انسان! گویی مرگ به سراغت آمده، ناله ات بلند شده، عرق پیشانیت سرازیر گشته، لبهایت جمع شده، زبانت از حرکت ایستاده، آب دهنانت خشک گشته، سیاهی چشمت به سفیدی دگرگون شده، دهانت کف کرده، همۀ بدنت به لرزه درآمده و با سختیها و تلخی های مرگ دست و به گریبان شده ای. سپس روحت از کالبدت خارج شده و در برابر اهل خانه ات جسد بدبویی شده ای و مایۀ عبرت دیگران گشته ای. بنابراین هم اکنون به خودت پند بده و دربارۀ مرگ و حقیقت آن عبرت بگیر، که خواه ناخواه به سراغت می آید و هر عمری گر چه طولانی باشد به زودی به دست فنا سپرده می شود.
ای انسان! بدان که مرگ با آن همه دشواری، نسبت به امور بعد از آن که حوادث هولناک و پر وحشت قیامت می باشد آسان تر است، متوجّه باش که ایستادن در دادگاه عدل الهی برای حسابرسی و جزای اعمال آنقدر سخت و طاقت فرسا است که نیرومندترین نیرومندان نیز از شنیدن احوال آن ناتوانند. (2-سعد السّعود سید بن طاووس، ص 38.)
در بخش بعد با قسمتی از سنّت ها و دستورهای ادریس (ع) آشنا خواهید شد....
قصه های قرآن
به قلم روان
محمد محمدی اشتهاردی
