اصرار در دعا، شفایی چشمگیر به همراه دارد..
اصرار در دعا، شفایی چشمگیر به همراه دارد..
دعاهای بسیاری افراد اجابت نمی شود زیرا اصرار نمی ورزند. لازم است در این امر پافشاری شود! این نگرش «از طریق دعا»ی یعقوب و «بی باکی قدیس گونۀ» نذرکردنش، آشکار است: «تا مرا برکت ندهی، تو را رها نکنم.» (سفر پیدایش 32:26).
چند سال پیش، مردی در نیویورک سیتی، نزد مشاوری معنوی رفت و برای بیماری پوستی به ظاهر مداوا ناشدنی اش کمک طلبید. این مشاور به این مرد دل شکسته اطمینان داد که نزد خداوند هیچ چیز شفا نیافتی نیست. این مرد کمردرد سختی هم داشت؛ بخشی از زبان و نرمۀ یکی از گوش هایش نیز ساییده شده بود.
مشاوران از این مرد رنج کشیده درخواست کردند که به خانه برود و سه روز به دعای مداوم بپردازد و باور داشته باشد که شفا خواهد یافت. در این مدت نباید دارو یا غذا بخورد، اما در عوض روزه بگیرد و دعا کند. مشاور به او گفت که چهار ساعت در روز، با تمرکز بر این عبارت تأکیدی مراقبه کند. بقیۀ وقت را نیز به مطالعۀ شفاهای مسیح در چهار انجیل (انجیل متی، یوحنا، مرقص، لوقا)...بپردازد.
آن عبارات تأکیدی که او چهار ساعت در روز و به مدت سه روز به کار برد، این ها بودند:
«من اکنون فکر و جسمم را به خداوند معطوف می کنم. اکنون مشتاق و آماده ام که افکار نادرست مربوط به خودم و دیگران را کنار بگذارم. می دانم خداوند از همۀ اشتباهات من می گذرد. اکنون آن گونه خودم را می بینم که خداوند مرا می بیند، یعنی با نورافشانی او بر تک تک یاخته های جسمم. من پاک، مطهر، سلامت و آزاد هستم. خداوند را برای قدرت شفابخشی اش شکر می کنم. خداوند را برای اجابت تمناهای قلبی ام سپاس می گویم. خداوند را شکر می کنم که اکنون و برای همیشه کامل، آزاد و نیکویم.»
این مرد در دعایش اصرار ورزید. سه روز بعد وقتی نزد مشاور برگشت، شفا یافته بود. نرمۀ گوش و زبانش بهبود یافته بودند. درد از میان رفته بود. همان گونه که دربارۀ مسیح که صرع را شفا بخشیده بود رخ داد، این مرد نیز ثابت کرد «ایشان را گفت این جنس به هیچ وجه بیرون نمی رود جز به دعا.» مرقس 9:29).
جلد 1
کتاب قدرت دعا
کاترین پاندر
برگردان مینا اعظامی
