سوره هود 41 تا 52
41. و دستور داد که شما مؤمنان بکشتی در آئید تا به نام خدا کشتی هم روان شود و هم به ساحل نجات رسد که خدای من البتّه صاحب مغفرت و رحمت است.
42. و آن کشتی به دریا با امواجی مانند کوه در گردش بود که در آن حال نوح از راه شفقت فرزندش را ندا کرد که ای پسر تو هم بدین کشتر در آی (که نجات یابی) و با کافران همراه مباش که هلاک خواهی شد.
43. آن پسر نادان نااهل پدر را پاسخ داد که من به زودی بر فراز کوهی روم که از خطر هلاکم نگهدارد نوح گفت ای پسر امروز هیچکس را از قهر خدا جز به لطف او پناه نیست این بگفت و موج میان آنها جدائی افکند و پسر با کافران چون از جنس آنها بود به دریا غرق شد.
44. و به زمین خطاب شد که فوراً آب را فرو بر و به آسمان امر شد که باران را قطع کن و آب به یک لحظه خشک شد و حکم (قهر الهی) انجام یافت و کشتی بر کوه جودی قرار گرفت و فرمان هلاک ستمکاران در رسید.
45. و نوح به درگاه خدا عرض کرد بار پروردگارا فرزند من اهل بیت من است (که وعدۀ لطف و نجات به آنها دادی) و وعدۀ عذاب تو هم حتمی است که قادرترین حکم فرمایانی (پس به لطف خود فرزندم را نجات بخش)
46. خدا به نوح خطاب کرد که فرزند تو هرگز با تو اهلیّت ندارد زیرا او را عملی بسیار ناشاسیته است پس تو از من تقاضای امری که هیچ از حال آن آگه نیستی مکن (و شفاعت نااهلان رها کن) من ترا پند می دهم نصیحت بشنو و از مدرم جاهل مباش.
47. نوح عرض کرد بارالها من پناه می برم به تو که دیگر چیزی نمی دانم از تو هیچگاه تقاضا نکنم و اکنون اگر گناه مرا نبخشی و ترحّم نفرمائی من از زیانکاران عالمم.
48. و به نوح خطاب شد که از کشتی فرود آی که سلام ما و برکات و رحمت ما بر تو و بر آن امم و قبایلی که همیشه (در خداپرستی) با تو (و تابع امر تو) اند اختصاص یافته و امتهائی که (خود ستر و ستمگر شوند) ما پس از آنکه به آنها بهره ای از دنیا دهیم آنان را به عذاب سخت قیامت کیفر خواهیم کرد.
49. این حکایت نوح از اخبار غیب است که پیش از آنکه ما به تو وحی کنیم تو و قومت هیچ از آن آگاه نبودید پس بعد از وحی حکایات نوح (و حلم او بر آزار امّت) تو در طاعت حقّ راه حلم و صبر پیش گیر که عاقبت اهل تقوی نیکوست.
50. و ما برای هدایت قوم عاد برادرشان (یعنی مردی از طایفۀ آنها) هود را فرستادیم هود نیز برای اداء رسالت به قوم خود گفت که ای مردم خدای یکتائی را پرستش کنید که جز او شما را خدائی نیست و گفتاری که (از بتان و خدایان باطل) به میان آورده اید بدانید که افتراء و دروغی بیش نیست.
51. باز گفت ای قوم من از شما مزد رسالت نمی خواهم اجر من جز به خدا که مرا آفریده نیست آیا (در امر من) فکر و عقل کار نمی بندید (تا حقّ را از باطل تمیز دهید)
52. ای قوم از خدا آمرزش طلبید و به درگاه او توبه کنید تا از آسمان بر شما رحمت فراوان نازل گرداند و بر قوّت و توانائی شما بیفزاید و زنهار به نابکاری و عصیان روی از خدای رحمان مگردانید.
سوره هود
قرآن مجید فارسی
ترجمه: مهدی الهی قمشه ای
